Uitleg over vliegers en accessoires
Nog niet zeker wat voor jou een geschikte vlieger is? "direct door naar vliegerkeuze"
Eenlijns vliegers
Dit zijn vliegers die verbonden zijn met 1 lijn en daarom niet bestuurbaar zijn. Vaak zijn dit de kindervliegers die in allerlei soorten en maten verkocht worden. Maar er zijn ook bijvoorbeeld Box-kites en enorme eenlijns vliegers met veel trekkracht zoals de Powersled, die gebruikt worden om figuren of andere zaken in de lucht te hangen (luchtfotografie). Niet alleen voor kinderen dus!
Tweelijns vliegers
Zoals de naam al zegt zijn dit zijn vliegers met 2 lijnen, waardoor de vlieger bestuurbaar is. Deze vliegers worden bestuurd door middel van polsbanden, powergrips of een stuurbar en zijn meestal voorzien van dyneema lijnen. 2-lijns vliegers zijn er in de zogenaamde trick kites; vliegers in een delta model met een frame van fiber en carbon stokken. Daarnaast zijn er matrassen met 2 lijnen, waarvan de kleinere maten zeer geschikt zijn voor kinderen en jongeren, maar natuurlijk ook voor volwassenen om het vliegeren snel en veilig onder de knie te krijgen.
Drielijns vliegers - Trainer kites
Tegenwoordig vaak aangeduid als Trainer kites. De vliegers hebben net als vierlijns vliegers een remlijn, maar in plaats van gescheiden remlijnen wordt er slechts één lijn gebruikt voor deze functie. Deze vliegers zijn uitgerust met een kitebar waar deze lijn doorheen loopt. Hierdoor kun je eenvoudig sturen en tegelijk gebruik maken van de remfunctie voor remmen van je vliegers. Ook is het makkelijk landen en bovendien veel gemakkelijker zelf (opnieuw) starten. Met een 3-lijns vlieger ervaar je alvast iets van bargevoel als je van plan bent om bijvoorbeeld te gaan kitesurfen of kiteboarden.
Vierlijns vliegers
Dit zijn vliegers die naast de “gewone” stuurlijnen nog twee extra lijnen hebben. Deze lijnen hebben de functie van remlijnen. Het voordeel hiervan is dat de vlieger beter onder controle te houden is bij veel wind en bovendien veel sneller is in de bochten. Dus ideaal voor het sleepwerk, in de buggy of op het kiteboard.
Deze vierlijns matrasvliegers zijn er vanaf ca. 2m2. Wij adviseren beginnende volwassen vliegeraars om met het powerkiten te beginnen met een vlieger van 3m2 of 4m2.. Na enige ervaring kan dan overgestapt worden op een grotere maat die meer trekkracht heeft voor het slepen en en/of een vlieger met meer lift voor het springen. Ook de depower kites zijn geschikt voor als je wat meer ervaring hebt en graag lekker springen en langere tijd in de lucht wilt hangen.
Depower kites
Een aparte categorie vierlijns vliegers is de depowerbare vliegers. Hierbij heb je eveneens vier lijnen of soms zelf vijf, maar is het de vlieger die je hiermee van hoek verandert. Hierdoor kantel je de vlieger meer of minder in de wind en bepaal je zodoende zelf de hoeveelheid lift van de vlieger (zie afbeelding kitesurf vlieger). Zeer geschikt voor het flyboarden. De Kitesurf vliegers zijn feitelijk ook depowerbare vliegers, maar geschikt voor op het water doordat ze voorzien zijn van gesloten cellen of een tube (opblaasbare band).
Stokvliegers: vlieger met frame van vaak carbon fiber.
Matrasvliegers: vlieger zonder frame, maar met toming om zijn vorm te behouden.
Accessoires:
Handles:
Dit zijn handgrepen voor zowel tweelijns vliegers (powergrips, polsbanden en stuurbar) als voor vierlijns vliegers (vierlijns-grepen of quad handles).
Kitekillers:
Dit is een hulpmiddel dat aan je pols bevestigd wordt en ervoor zorgt dat je vlieger niet een heel eind verderop terecht komt wanneer je deze per ongeluk of in een noodgeval loslaat. Bij vierlijns vliegers worden vaak twee kite killers gebruikt die beiden de remlijnen aantrekken en de vlieger netjes op de grond laten zakken.
Bij Tweelijns vliegers zit deze aan 1 kant, waardoor de Kitekiller 1 stuurlijn aantrekt en de vlieger gaat tollen, maar wel zijn voornaamste kracht kwijt is.
Lijnen:
Dit spreekt voor zich, want lijnen heb je nodig voor iedere vlieger! Bij het vierlijns vliegeren zijn de remlijnen over het algemeen van een mindere sterkte dan de stuurlijnen, omdat hier minder kracht op komt te staan. De meeste vliegerlijnen zijn gemaakt van dyneema een enorm sterk materiaal. De kleinere vliegers hebben soms lijnen van een andere kwaliteit.
Trapeze / Harnas:
Dit is een hulpmiddel om langer te kunnen vliegeren zonder dat je armen verzuren. Bij het vliegeren met een depowerkite onmisbaar door de constructie van deze vliegers en bar. De kracht van de vlieger komt bij gebruik van een trapeze grotendeels op je middel te staan, i.p.v. op je armen. De vlieger is zo veel lichter te besturen en je kunt het langer volhouden. Bij gebruik van een Trapeze en standaard bar of handles heb je nog wel een Trapeze-lijn nodig.
Trapeze-lijn:
Dit is een lijn die je Trapeze verbindt met je vlieger. Je kunt zelf een stuk touw zetten tussen je Trapeze en je Handles, maar dit is met name voor beginners af te raden.Je zit dan namelijk vast aan je vlieger en mocht je deze in een noodsituatie moeten loslaten dan zit je nog steeds ingehaakt op je Trapeze. Daarom raden wij ons Trapeze-controle systeem aan. Deze heeft namelijk een Safety-release die in noodgevallen makkelijk te gebruiken is en je vlieger direct loskoppelt van je trapeze. Verder zit hier nog een katrol bij waar je lijn mooi doorheen loopt en 2 musketonhaken voor bevestiging aan je vlieger.
De geschiedenis van het vliegeren
Dat had je nou altijd al eens willen weten...
Met dank aan www.vliegergek.nl voor deze mooie tekst.
De eerste geschreven bron over vliegers kan teruggevonden worden in de legende van Generaal Han Hsin die teruggaat tot 200 jaar voor Christus. De generaal gebruikte een vlieger om de afstand te meten tussen zijn troepen en de kasteelmuren, om een tunnel te graven onder de muren door. Maar zelfs eerder zijn er al legendes terug te vinden over het ontstaan van de vlieger. Een Chinese boer maakte een touw aan zijn hoed vast om er voor te zorgen dat deze niet wegwaaide. In een andere legende, maakte iemand genaamd Mo Tza vogelachtige dingen en probeerde hij ze te laten vliegen. De meeste van deze eerste vliegers waren rechthoekig van vorm en gemaakt van bamboe, houten stokken en stof, en werden vaak gebruikt voor militaire doeleinden.
Uitvinding papier
In het begin van de Han-dynastie (202 voor Christus), werd het papier uitgevonden. Niet veel later werd dit materiaal gebruikt als een soort zeil. Hierdoor werd de vlieger beschikbaar voor een groter publiek. Niet snel daarna verloor het zijn rechthoekige vorm. Rond dezelfde tijd werd de vlieger ook voor het eerst gebruikt in de godsdienst. In de Sung-dynastie werden zij ook gebruikt voor vermaak en ceremonies, net als tegenwoordig nog. Elke 9de dag van de 9de maand is het nog steeds "vliegerdag". Behalve voor ontspanning, werd de vlieger ook gebruikt om misdadigers te straffen door ze eraan vast te binden. Als hij de "tocht" overleefde, was hij een vrij man. Ook werden zij gebruikt om de boze geesten te verjagen door er luchtharpen en bamboe hamers aan vast te maken. Net als in China, hadden vliegers in Japan een religieus en ritueel doel. Toch werden zij in het begin vooral gebruikt voor praktische zaken, zoals het transport van mensen, het stelen van gouden beelden van het dak van tempels, het optillen van stenen en als signalering. Vliegers waren erg populair in de Edo-periode. Zelfs de mensen onder de klasse van Samurais mochten vliegeren. Het werd zelfs zo populair, dat er maatregelen werden genomen door de regering in Edo (Tokio), omdat mensen onzorgvuldig gingen werken. Deze maatregelen hadden echter weinig succes. In het district Keto werden veel muzikale vliegers gemaakt. Zij vlogen langs de heiligdommen om hen te beschermen tegen boze geesten. De priesters interpreteerden de bewegingen van de vliegers om de oogst te voorspellen. Ook werden zij gebruikt om het weer te voorspellen, iets wat de vissers in het Tohoku district nog steeds doen. De beschilderingen op het doek hadden vaak een betekenis, bijvoorbeeld om aan een god een gezond kind te vragen, of om lang te leven. De typen vliegers waren zo divers, dat je een regio kon herkennen aan de vliegers.
Grootste vlieger
Volgens Tadao Saito is de Wan Wan vlieger de grootste in Japan. Hij bestaat uit 2500 stukken papier, heeft een diameter van 60 meter en weegt 850 kilogram. Hij heeft een enorme staart van scheepstouw en zware ankers moeten hem aan de grond houden. Hij is gemaakt op het eiland Tokoshima, uit de kust van Shikoku. Tot aan de tweede wereldoorlog werd hij elke maand Mei gevlogen. Tijdens de oorlog was het verboden om met zulke vliegers te vliegen, omdat ze hetzelfde geluid maken als een bommenwerper tijdens een aanval. Dit geluid werd veroorzaakt door de "hummers" die aan de vlieger waren vastgemaakt. De Japanners bouwden ook een speciale gevechtsvlieger. Het was de Nagasaki "hata" (hata betekent vlag). Deze vlieger had de kleuren van de Nederlandse vlag, omdat Nagasaki veel met Nederland handelde. De vliegers uit China vonden hun weg door zuidelijk Azië naar India en door Arabië. Van hieruit was het een korte reis naar Europa. Maar het is mogelijk dat de wimpelvormige Europese vliegers uit de 14de en 15de eeuw hun vorm hebben gekregen van de banieren en vlaggen uit die tijd. In 105 na Christus droegen de Romeinse ruiters versierde windvanen in de vorm van draken. Draken waren populair in zowel Azië als Europa. Soms maakten ze vuur in de bek van de draak om de vlieger te laten opstijgen.
Naar Europa
De eerste afbeelding van een Europese vlieger kan gevonden worden in "De Nobilitatibus", geschreven in 1346 door Walter Milemetes. In deze tijd werden de windvanen platter van vorm. In Konrads Keyser's "Belfortis" uit 1405 is een afbeelding te zien van de eerste platte wimpelvlieger. Een latere beschrijving van dit type vlieger is te vinden in een boek uit Wenen over vuurwerk, en een complete instructie hoe een vlieger te bouwen en te vliegen.De vliegers met een ruit- of peervorm maakten hun entree in de 16de en 17de eeuw, als gevolg van de handel met het Oosten. Door deze vlieger verdween de wimpelvlieger totaal van het toneel. Dit type vlieger kan nog steeds gevonden worden in Europa. De Europese cultuur werd in die tijd helemaal niet beïnvloed door vliegers. Het waren gewoon een soort curiositeiten. Dit verklaart ook waarom vliegers bijna nooit zijn afgebeeld in boeken.Tot 1804 werd de vlieger voornamelijk gezien als speelgoed, en niet als een middel om mensen mee de lucht in te krijgen. In die tijd maakte Sir George Cayley een model van een glider en schreef hij de theoretische dynamiek van het vliegen. Met hem waren er mensen als Samuel Langley, Lawrence Hargrave, Alexander Graham Bell (van de telefoon) en de gebroeders Wright, die allen hun bijdrage leverden aan de ontwikkeling van het vliegtuig. In feite zijn vliegtuigen niet meer dan vliegers die worden aangedreven door een motor!
Praktisch gebruik
In de 18de en 19de eeuw werden vliegers gebruikt als vervoermiddel en voor onderzoek. George Pocock gebruikte in 1822 vliegers om een buggy voort te trekken, met een snelheid van 20 mijl per uur. Alexander Wilson was de eerste om grootschalig met vliegers te experimenteren. Door thermometers aan zes vliegers (aan 1 lijn) vast te maken en deze te laten opstijgen tot 3000 voet (900 meter), ontdekte hij dat de temperatuur afneemt naarmate je hoger in de atmosfeer komt. Benjamin Franklin ontdekte elektriciteit in 1752 door in een experiment een vlieger door een onweersstorm te laten vliegen. Dit kostte hem bijna zijn leven, dus "do not try this at home" Gelijktijdig ontdekte ook de Romas elektriciteit met behulp van een vlieger. William A. Eddy maakte een nieuw ontwerp op basis van de Malaya vlieger, die nu naar hem vernoemd is (de Eddy). Hij deed dit omdat hij een stabiele vlieger nodig had om camera's en andere zware lading op te laten stijgen.
Kapitein B.F.S en Samuel Franklin Codey gebruikten vliegers om mensen op te laten stijgen voor observaties. De laatste schreef ook instrukties hoe je vliegers kunt gebruiken als een soort observatiepost. Kapitein George Nares (1760) en C. Jobert ontwierpen vliegers als reddingsmiddel op zee, door er reddingslijnen mee te vervoeren. In oorlogstijd werden vliegers gebruikt voor observaties, om de vijand te bombarderen en om boodschappen over te brengen. Ook in de tweede wereldoorlog werden ze nog gebruikt voor doelwitoefening door de Amerikaanse marine, en om vliegtuigen ervan te weerhouden om laag te vliegen. De vlieger wordt nog steeds net als vroeger gebruikt, maar vandaag de dag zijn steeds meer mensen het als sport of vrije tijdsbesteding gaan zien. Dat is eigenlijk alles wat je kunt zeggen over het vliegeren tegenwoordig.
Het vliegeren van vandaag
Veel interessanter is het om te kijken hoe de moderne vliegeren is ontstaan. Hier onderzoeken we de ontwikkelingen die vliegeren hebben beïnvloed. De eerste flexibele vliegers zijn ontwikkeld door Francis. M. Rogallo. Hij bedacht dat een vlieger zich zou moeten aanpassen aan de wind, en niet andersom. In een zelfgemaakt windtunnel ontwikkelde hij de eerste flex-vlieger in 1948; de voorloper van de deltavlieger en de hangglider. Deze vlieger kon al bij zeer geringe windsnelheden in de lucht blijven. Al bij 1 Beaufort ging hij de lucht in. Maar door gebrek aan interesse werden de tests beeindigd. Later werd Rogallo door het Spaceprogram van de V.S. gevraagd om deel te nemen aan hun programma. Voor hen ontwikkelde hij een systeem van para-wings om de ruimtecapsules gecontroleerd te laten terugkeren op aarde. Om een maximale lift voor deze vleugels te verkrijgen ontwikkelde hij stokloze vleugels / vliegers. Dit type vlieger krijgt zijn vorm door de luchtdruk op het doek en door de lijnen aan de rand en midden van het doek, net als bij parachutes. Deze para-wing is een soort babyzweefvliegtuig. De invoering ervan is het voor een groot deel verantwoordelijk voor de ontwikkeling van vliegeren als sport. Allison ontwikkelde de flex-vlieger verder. Hij maakte een semi-flexibele vlieger. Het doek van deze vlieger was verstevigd door drie verticale convergerende stokken. De wind hield het doek open. Hij verhoogde de stabiliteit door de randen van het doek te verlengen in twee laterale kielen. In 1975 veroorzaakte Peter Powel een doorbraak met een soort kruisvlieger die ook zijn naam draagt. In 1976 werd het Flexifoil uitgevonden door een gelukkig toeval uitgevonden door een paar studenten die probeerden om (als kunstproject) verschillend gevormde objecten te laten vliegen. Zij vonden een totaal nieuw type vlieger uit. Het had geen toom nodig, en slechts 1 stok om het doek open te houden. Het was ook de snelste vlieger met een ongelofelijke snelheid van 180 km/ per uur. Met de uitvinding van de Speedwing door Eric Heid, Thomas Erfurth and Harald Schlitzer (allen Duitsers) werd "new style stunt vliegeren" voor iedereen toegankelijk. Deze vlieger heeft geen "topspreader" of "standing stick". Het is een zeer eenvoudige, krachtige en snelle vlieger. In 1988 werd een totaal nieuw type vlieger ontwikkeld door drie Amerikaanse broers; Dave, Jim and Joe Hadzicki.
Zij bouwden de eerste quad-line vlieger, the Revolution. De vlieger wordt bestuurd met vier lijnen, twee op elke stuurstok. Deze vlieger kan in elke richting vliegen en uit elke richting (behalve tegen de wind in), scherpe bochten maken, stil in de lucht hangen en andere dingen die een dual-liner niet kan. In 1996/1997 werd een tri-line vlieger ontwikkeld, de zogenaamde joy-stick vlieger. Hij werk bijna hetzelfde als de quad-liner, maar wordt met 1 hand bestuurd. Er bestaat ook een dual-liner die met 1 hand wordt bestuurd, maar deze vliegers komen weinig voor. De octo-line vlieger (8 lijnen) is ook een zeldzame vlieger. Het is een matras-achtige vlieger, maar met alle acht lijnen verbonden aan 1 stuurstok.
Zelfs in de sheepvaart wordt gevliegerd
Vlieger trekt oceaanstomers voort
Bron: Skysails
Sky Sails (Hamburg - Duitsland) maakt het mogelijk om met behulp van enorme matrasvliegers zeeschepen en andere boten over het water te trekken. Zoals op de foto hierboven te zien is is men in staat om met behulp van een grote vlieger en de kracht van wind de grootste schepen voort te slepen. Een enorme besparing van brandstof is hierdoor mogelijk.
Hoog in de lucht
De vlieger kan met behulp van helium niet alleen eenvoudig worden opgelaten, maar ook hoger in de lucht gezet worden. De vlieger hangt op een hoogte van 100-500 meter, afhankelijk van de wind. Hoe hoger in de lucht hoe meer wind, dus bij harde wind hangt de vlieger dicht bij het schip en bij matige wind kan deze het hoger op zoeken. Enorme winkrachten zijn geen probleem voor deze reusachtige vliegers, zelfs windkracht 9 is geen probleem en waait het te hard dan zullen er speciale kleppen openen in het zeil van de vlieger waardoor de lucht kan ontsnappen en de trekkracht vn de vlieger wordt getemperd.
Vliegtuigindustrie
20 meter onder de vlieger hangt een besturingsgondel die hem met stuurlijnen bestuurt. Hiervoor worden geschikt gemaakte computerprogramma's gebruikt uit de luchtvaart waardoor het besturingsmechanisme van de vlieger vergelijkbaar is met de flaps van een vliegtuig. Om de ruim 1000 vierkante meter grote vliegers bestuurbaar te houden is de lijn waaraan de vlieger vastzit verstelbaar langs een geleiderails die, in de lengte, over het schip loopt tot het midden. Bij aan de windse koersen is het trekpunt van de vlieger meer naar achteren op het schip dan bij voor de windse koersen.
Dyneema lijn
Omdat een staalkabel te zwaar is maken de vliegers gebruik van Dyneema lijn. Dyneema lijn wordt ook gebruikt bij gewone kites en is bijna de enige stof die sterk en licht genoeg is hiervoor.
Besparing
Sky Sails zou op een middelgrote bulkcarrier van 24.000 ton een besparing van ruim twintig ton brandstof per dag opleveren. Maar ondanks deze besparing en de huidige CO2 en groene hype is het nog steeds lastig partners te vinden voor deze miljoenen kostende vliegers.
Winkelwagen
Mijn account
Inloggen
Wachtwoord vergeten?
Geen account?
Met een account kunt je sneller bestellen en heb je een overzicht van je eerdere bestellingen.
Account aanmaken